|
Typowe konwencje |
  
|
|
Typowe konwencje |
|
Zanim zaczniemy korzystać z instrukcji, warto zapoznać się z kilkoma ważnymi terminami oraz typowymi zwrotami używanymi w tej instrukcji.
Temat |
Opis |
aplikacja, system, program |
Każde z tych słów oznacza program komputerowy. |
nagłówek grupy kolumn |
Oprócz normalnych nazw kolumn, w niektórych tabelach znajdują się również nagłówki grupujące tematycznie kilka z nich. Przykład:
Tutaj nagłówkiem grupy kolumn jest "Adres". |
rekord |
Jeden wers (linia), ze znajdującej się na ekranie listy pozycji, aktywnej bazy danych. |
toolbar |
Pasek narzędziowy z ikonami, służącymi do obsługi okna. |
makieta, okno edycyjne, okno dialogowe |
Okno wyświetlane na ekranie, w którym podajemy dane lub odczytujemy informacje. |
DUŻYMI LITERAMI piszemy: |
Nazwy klawiszy na klawiaturze, np.: SHIFT, CTRL, ALT. |
KLAWISZ + KLAWISZ |
Kombinacja kluczy (klawiszy), które powinny być naciśnięte jednocześnie. Efekt taki uzyskamy naciskając pierwszy z podanych klawiszy i nie puszczając go przyciskamy drugi. Następnie zwalniamy obydwa. (Na przykład CTRL+P, ALT+F4.) |
Pogrubiony lub wydzielony tekst |
Wskazuje, że wyrazy nim napisane mają szczególne znaczenie. Na przykład mogą to być tematy opisanego niżej (pod nimi) zagadnienia, nazwy funkcji, kolejne opcje menu, lista pojęć lub komend, itd. Jej zastosowanie sugeruje rozpoczęcie od tego miejsca opisu wyszczególnionego wyrazu, podrozdziału lub sekcji. |
ważny wyraz w tekście |
użycie tego stylu podkreśla szczególne znaczenie danego wyrazu w napisanym tekście. |
Skróty Klawiaturowe |
Wykorzystanie kombinacji klawiszy, do otwarcia opcji lub uruchomienia funkcji. |
LKM |
lewy klawisz myszki/ kliknięcie lewego klawisza myszki |
PKM |
prawy klawisz myszki/ kliknięcie prawego klawisza myszki |
LKM x 2 |
podwójne kliknięcie lewego klawisza myszki |
PKM x 2 |
podwójne kliknięcie prawego klawisza myszki |
Nazwa Programu
Pierwszy pasek zawiera nazwę programu oraz ikonki 
, które odpowiedzialne są za ustawienie okna aplikacji na ekranie. Po kliknięciu pierwszej z nich, nasza aplikacja “zsunie się” do dolnego paska narzędziowego WINDOWS. System nie zostanie zamknięty tylko chwilowo schowany. Można go “wyciągnąć” klikając przycisk z nazwą programu, na wspomnianym pasku. Następna ikonka zmniejsza lub powiększa (w zależności od ustawienia) okno naszego programu. Gdy jest ono już pomniejszone, wtedy chwytając myszką jedną z krawędzi możemy przesuwać (ograniczając lub powiększając) jego granice. Ta metoda pozwala na ustawianie na ekranie kilku okien i w prosty sposób (kliknięcie myszką na wybranej makiecie) poruszanie się pomiędzy nimi. Gdy chcemy ponownie mieć duże okno, wtedy klikamy ikonę kolejny raz. Ostatni znaczek X, zamyka program. Po potwierdzeniu praca aplikacji zostanie zakończona.
Menu Główne
Jest to pasek z nazwami wszystkich, głównych opcji. Każda z nich posiada swoje własne rozwijane menu. Możemy poruszać się po nim strzałkami (i uruchamiać kolejne funkcje klawiszem ENTER), myszką lub stosować skróty klawiaturowe naciskając prawy ALT + podkreśloną literkę. Dodatkowo wiele opcji posiada symbole, które służą do jej uruchamiania. Z lewej strony jest to ikonka, natomiast z prawej, symbol kombinacji klawiszy.
Menu Główne możemy uaktywnić myszką lub klikając klawisz F10.
Menu Główne Ikon
Aby praca z programem była szybsza i łatwiejsza, na pasku tym umieszczone zostały ikony, które uruchamiają odpowiednie moduły, najczęściej wybierane przez użytkowników. Rysunki podzielone zostały na grupy. Każdą z nich możemy przenieść w dowolne miejsce na ekranie. Aby to zrobić należy, “chwycić” myszką dwa pionowe “wypukłe” paski znajdujące się przed pierwszą ikoną z grupy i nie puszczając klawisza myszki przenieść je w dowolne miejsce (i zwolnić przycisk).
W całym programie ikony te mają takie samo znaczenie i służą do otwierania tych samych okien. Część z nich posiada również klucz (kombinacja klawiszy), dzięki któremu możemy uruchamiać opcje bez myszki, wykorzystując klawiaturę. Skróty te podane są przy danej opcji w Menu Głównym. Każda grupa z paska ikon może występować w dwóch formach: zadokowanej lub pływającej, w zależności od tego, w którym miejscu na ekranie się znajduje.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w rozdziałach O PROGRAMIE - IKONY: Główne Menu Ikon, Ikony do obsługi Baz Danych, Pozostałe Ikony.
Widoczność (lub nie) pasków ikon w oknie programu ustalamy w opcji WIDOK, poprzez kliknięcie wybranej grupy, lub naciśnięcie klawisza SPACE (gdy jest podświetlona kursorem).
Nazwa Okna Podstawowego i Nazwa Okna Dodatkowego
Nazwa opcji, którą wybraliśmy.
Okno Podstawowe
Jest to makieta z danymi, która wywołana została jako pierwsza. Większość opcji zezwala na uruchamianie dodatkowych okien, których informacje mogą okazać się potrzebne podczas pracy z oknem podstawowym. Otwieramy je z Menu Głównego, korzystając z kluczy danej opcji lub, co jest najprostsze, klikając odpowiedni znaczek na pasku ikon.
Okno Dodatkowe
Jest to makieta z danymi, wywołana jako pomocnicza, po wcześniejszym wybraniu innej. Po otworzeniu kilku okien, najlepiej poukładać je tak, aby widzieć nagłówki wszystkich i mieć łatwy dostęp do każdego z nich. Segregowanie makiet ułatwiają funkcje dostępne w opcji: Okna.
Ikony do obsługi Baz Danych
Ta grupa zawiera ikony obsługujące naszą bazę. Przy ich pomocy możemy tworzyć nowe rekordy, kasować lub przeglądać już zapisane, przewijać listę w tył, w przód, wyszukiwać konkretne pozycje pojedynczo lub poprzez filtrowanie... itd. Dokładny opis działania poszczególnych znaczków znajdziemy - Ikony do obsługi Baz Danych.
